Δευτέρα 21 Ιουλίου 2008
Κυριακή 11 Μαΐου 2008
Δευτέρα 21 Απριλίου 2008
ΒΛΑΠΤΟΥΝ ΤΑ ΚΙΝΗΤΑ?
ΤΗΝ ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΩΝ ΚΙΝΗΤΩΝ ΤΗΛΕΦΩΝΩΝ ΣΤΟΥΣ ΧΡΗΣΤΕΣ ΤΟΥΣ
ΒΛΑΠΤΟΥΝ ΤΑ ΚΙΝΗΤΑ ?
Παρασκευή 18 Απριλίου 2008
ATMOΣΦΑΙΡΙΚΗ ΡΥΠΑΝΣΗ - ΜΕΙΩΣΗ ΤΗΣ ΡΥΠΑΝΣΗΣ ΤΟΥ ΑΕΡΑ ΜΕ ΤΗΝ ΧΡΗΣΗ ΦΙΛΤΡΩΝ
Το πρόβλημα που έχω να παρουσιάσω είναι η ατμοσφαιρική ρύπανση. Με τον όρο ατμοσφαιρική ρύπανση εννοούμε την οποιαδήποτε αλλαγή στα φυσικά, χημικά και βιολογικά χαρακτηριστικά του ατμοσφαιρικού αέρα, η οποία είναι ή μπορεί να γίνει, ζημιογόνος για τον άνθρωπο, τους υπόλοιπους φυτικούς και ζωικούς οργανισμούς αλλά και γενικότερα τις συνθήκες ζωής και τους πολιτιστικούς θησαυρούς.
Η ατμοσφαιρική ρύπανση εμφανίζεται με την μορφή ενός νέφους το οποίο σκεπάζει σχεδόν μόνιμα τον ουρανό των σύγχρονων μεγαλουπόλεων και των
Βιομηχανικών περιοχών. Το νέφος αυτό αποτελείται από υδρατμούς, καυσαέρια και σκόνη και αιωρείται στα χαμηλά στρώματα της ατμόσφαιρας.
Αίτια της ατμοσφαιρικής ρύπανσης είναι τοξικές ουσίες, όπως : ( CO2, CO, N,Pb,O2 κ.α.) τα οποία αποβάλλονται από τις καμινάδες των εργοστασίων, τους κινητήρες των οχηματων, τους καυστήρες κεντρικής θέρμανσης και τους σταθμούς παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας( με εξαίρεση τα πυρηνικά εργοστάσια. Όλοι αυτοί οι ρύποι προκαλούν μαζί με πλήθος ασθενειών του αναπνευστικού μας συστήματος, την άνοδο θερμοκρασίας, την όξινη βροχή και την αλλαγή ΡΗ του εδάφους ώστε το έδαφος να γίνεται ακατάλληλο για βλάστηση. Ένα παράδειγμα που δείχνει πόσο βλαβεροί είναι αυτοί οι ρύποι για το αναπνευστικό μας σύστημα είναι το γεγονός ότι το Δεκέμβριο του 1952 ,σε διάστημα πέντε ημερών ,πέθαναν στο Λονδίνο 4.000 άνθρωποι από βλάβες της καρδιάς και των πνευμόνων. Μερικά μέτρα που μπορεί να ληφθούν για την αντιμετώπιση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης στους εξωτερικούς χώρους είναι η μείωση της χρήσης των καυστήρων κεντρικής θέρμανσης, ο περιορισμός της βιομηχανικής παραγωγής και η μείωση της χρήσης αυτοκινήτων ή η χρήση καταλυτικών αυτοκινήτων. Ακόμη στα εργοστάσια εκτός από τον περιορισμό της παραγωγής τους μπορούν να τοποθετηθούν φίλτρα στις καμινάδες τους.
Εκτός όμως από την ατμοσφαιρική ρύπανση στον εξωτερικό χώρο υπάρχει και η ρύπανση του αέρα στους κλειστούς χώρους. Η ρύπανση αυτή οφείλεται στον καπνό των τσιγάρων ,στις ουσίες που περιέχονται στα χρώματα των τοίχων ,στο λούστρο των επίπλων, στα υγρά καθαρισμού κ.α.
Υπάρχουν δύο βασικά είδη ατμοσφαιρικής ρύπανσης: η ατμοσφαιρική ρύπανση τύπου Λονδίνου ή καπνομίχλη και η ατμοσφαιρική ρύπανση τύπου Λος Άντζελες ή φωτοχημική ρύπανση.
Πώς δημιουργείται η ατμοσφαιρική ρύπανση ;
H ατμοσφαιρική ρύπανση δημιουργείται συνήθως στις μεγάλες πόλεις και προκαλείται από την έκλυση δηλητηριωδών αερίων όπως το μονοξείδιο του άνθρακα και του αζώτου, το διοξείδιο του αζώτου και του θείου και το υδρόθειο.
Τα αέρια αυτά προέρχονται είτε από την καύση στερεών ή υγρών καυσίμων στις κατοικίες, στα αυτοκίνητα και στις βιομηχανικές μονάδες, από βιομηχανικές επεξεργασίες και από φωτοχημικές αντιδράσεις οι οποίες γίνονται στην ατμόσφαιρα της Γής.
Από όλα αυτά συμπεραίνουμε ότι ο μόνος τρόπος να σωθούμε πια είναι να προσπαθήσουμε ο καθένας να μειώσουμε την μόλυνση της ατμόσφαιρας.
Πόσο δεδομένο θεωρούμε το οξυγόνο στην ατμόσφαιρα ;
Oι περισσότεροι από εμάς δεν έχουμε συνειδητοποιήσει πως αυτή η σταθερά, που εξασφαλίζει τη ζωή του ανθρώπου, των ζώων και ολόκληρου του παγκοσμίου οικοσυστήματος, σε κάποια χρόνια δεν θα είναι δεδομένη.
Το γεγονός ότι σήμερα ζούμε και αναπνέουμε είναι για όλους δεδομένη κατάσταση. Έτσι, είναι λίγοι εκείνοι που αναρωτιούνται για το αν θα υπάρχει οξυγόνο για να αναπνέουμε και αύριο…….Άλλοι, έχουμε το παραπάνω ερώτημα στο πίσω μέρος του μυαλού μας, αλλά περισσότερο ως ένα ενδεχόμενο που θα απασχολήσει τους ανθρώπους μετά από εκατοντάδες χρόνια ή χιλιετίες, και έτσι, πιστεύοντας πως δεν μας αφορά άμεσα, στρέφουμε την προσοχή μας αλλού. Μας απασχολεί, βεβαίως, το φαινόμενο του θερμοκηπίου, η λειψυδρία, η διαχείριση των απορριμμάτων, η εξαφάνιση των ζώων και των φυτών, η ρύπανση του αέρα και του νερού, η τρύπα του όζοντος και αυτό είναι δείγμα ενός βαθμού συνειδητοποίησης. Ποιος είναι αυτός ο βαθμός συνειδητοποίησης και ευθύνης, όταν σπάνια σκεφτόμαστε το ενδεχόμενο της εξαφάνισής μας, ως είδος, επειδή δεν θα μπορούμε να αναπνεύσουμε, από την έλλειψη οξυγόνου στην ατμόσφαιρα ?
ΘΕΩΡΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ ΔΕΔΟΜΕΝΟ ΤΟ ΟΤΙ ΕΜΕΙΣ ΕΧΟΥΜΕ ΑΡΚΕΤΟ ΟΞΥΓΟΝΟ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΑΠΝΕΟΥΜΕ Ή ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΑΡΚΕΤΟ ΓΙΑ ΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΚΑΙ Η ΜΕΙΩΣΗ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ Ή ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΜΙΑΣ ΜΙΚΡΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΜΕΝΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΩΝ…..…………..
Η εύκολη απάντηση, ακόμα και ορισμένων επιστημόνων, είναι ότι απλά δεν υπάρχει λύση σε αυτό το πρόβλημα και έτσι η παγκόσμια κοινότητα προσανατολίζεται σε άλλου είδους μελέτες, περιβαλλοντικού χαρακτήρα μεν, αλλά που αφορούν θέματα που επιλύονται ή διευθετούνται ευκολότερα. Οι λίγοι επιστήμονες που προβληματίζονται σε σχέση με το πώς θα παραχθεί οξυγόνο, απογοητεύονται όταν διαπιστώνουν πως, εξαιτίας της δυσκολίας της διεξαγωγής μιας τέτοιας έρευνας και της αβεβαιότητας του αποτελέσματος της, δεν υπάρχει ενδιαφέρον για την χρηματοδότησή της.